Beste klanten, partners en zakenrelaties,

Zoals velen van jullie misschien weten, ben ik een tijdje uit de lucht geweest. Bij deze neem ik jullie mee in de afgelopen tijd.

De afgelopen jaren heb ik altijd ‘aan’ gestaan en daardoor begon ik langzaamaan vast te lopen. Het is het beste te vergelijken met een boot die vast is gevaren en zonder hulp niet meer los kan komen. Dat is een heel naar gevoel. Ik was niet meer in staat om dingen vanuit een ander perspectief te zien. Alles moest snel en goed. Dat brengt het werk ook wel enigszins met zich mee. Maar door altijd meteen een oplossing te willen zien of zelf aandragen, heb ik de sleutelfiguren van Vreugdenhil en Joh. vd Zand niet genoeg in hun eigen kracht laten staan.

In juni hebben mijn collega’s bij mij aangedrongen om afstand te nemen van de operatie. Daar ben ik heel blij mee, want om hulp vragen zit niet in mijn karakter. Het was een moeilijke stap, maar dat gaf mij wel de tijd om mijn hoofd leeg te maken. Door de snelle groei van Vreugdenhil en Joh. vd Zand en door mijn karakter altijd maar 100% te willen geven, was het echt nodig om aan mezelf te werken en weer in contact met mijn gevoel te komen. Dat is voor mij de enige manier om te kunnen verbinden met mijn collega’s en de mensen om mij heen. En dat is in mijn ogen het belangrijskte wat er is.

Als eindverantwoordelijke heb ik de druk op mijn schouders een lange tijd genegeerd. Uiteindelijk kon ik die druk niet dragen en zakte ik door mijn knieën. Ondanks waarschuwingen van mijn vrouw, vrienden, familie en van mijn collega’s, kon ik het pas zien toen ik was gestruikeld. Het was in het begin erg verwarrend. Ik werkte niet meer. Hoe moest dat nu verder? Wat ben ik nog zonder werk? Schuldgevoel en opluchting wisselden elkaar af. In die periode heb ik veel over mezelf geleerd en probeer ik oude patronen te doorbreken, zodat ik niet op hetzelfde spoor terecht kom. Ik heb hulp gezocht en gevonden. Het gaat stukken beter, maar het vergt tijd. Gelukkig heb ik die tijd gekregen en daar ben ik dankbaar voor. Het bedrijf draait door en er gebeuren mooie dingen.

Op de achtergrond heb ik mij de afgelopen tijd vooral bezig gehouden met een aantal aanbestedingen en heb daarbij ook hulp van collega’s gevraagd. Het voelde erg fijn om dit niet meer alleen te hoeven doen. Ook de implementatie van gewonnen opdrachten gaat nu beter, omdat iedereen vanaf het begin betrokken wordt. Dat geeft mij rust en een gevoel van trots.

Op dit moment bekijk ik waar mijn interesses liggen en waar ik goed in ben, zodat ik in de toekomst weer mijn bijdrage kan leveren aan Vreugdenhil en Joh v/d Zand. Ik ben een bouwer en denk graag na over de toekomst. Welke effect heeft de toekomst op ons bedrijf? Hoe houden we onze medewerkers tevreden en gezond? Wat gaat de energietransitie voor ons betekenen?

Allemaal onderwerpen die aandacht vergen en waar ik me graag mee bezighoud. Ik leer nu ook om van het moment te genieten en successen te vieren. We zijn met elkaar ver gekomen en ik ben zeer trots op wat we bereikt hebben.

Op welke termijn ik helemaal terug ben is nog niet te zeggen. Ik hoop dat dit bericht duidelijk heeft gemaakt hoe het met mij gaat en ik hoop jullie spoedig, en gezond, weer terug te zien.

Hartelijke groet,

Chris Müller