Marco Valstar(48) zit al 25 jaar in het bergingsvak, waarvan 12,5 jaar bij Vreugdenhil. Hij komt met zijn bergingswagen overal, is vaak als eerste ter plaatse en heeft alles wat er maar mogelijk is in het bergingswerk zeker al een keer meegemaakt. Marco doet de ‘speciaaltjes’, tijd om eens nader kennis te maken met Marco. 

Wat zijn dat dan precies, die speciaaltjes: “Dat kan van alles zijn, maar meestal heeft het te maken met de mogelijkheden om te kunnen manoeuvreren op de locatie waar ik door de meldkamer naar toe word gestuurd. Waar weinig ruimte is voor de bergingswagen, de nauwe gaatjes, zogezegd. Maar het kan natuurlijk ook gaan om moeilijke bergingen. Incidenten waar ervaring voor nodig is, en die heb ik inmiddels wel opgedaan”, lacht de rustig ogende, sympathieke bergingsspecialist.  

Zelf zoveel mogelijk regelen 

Want Marco komt veel tegen onderweg. Vaak is hij ook de eerste ter plaatse, bijvoorbeeld bij een ongeval, het is dan aan hem om de hulpdiensten te bellen of vervangend vervoer te regelen als er een touringcar met flink wat passagiers gestrand is. Dat hoort er allemaal bij. “Ik kan dat natuurlijk ook aan de collega’s op kantoor vragen, maar ik weet goed de weg en dan is het met een belletje zo geregeld.” En dat bellen deed Marco tot voor kort het liefste met zijn oude Nokia 6310, tot ook hij moest overstappen op de door hem zo verguisde smartphone. “Je moet bellen met een telefoon, daar zijn ze voor bedoeld”, vertelt hij ietwat korzelig, al voert hij de nodige gegevens natuurlijk wel in zoals dat afgesproken is. Maar bellen en de zaken even snel regelen zit meer in zijn systeem.  

Eerlijkheid duurt het langst 

Want het gaat Marco erom dat de klanten langs de weg zo snel mogelijk geholpen zijn. En dat kan op veel verschillende manieren. Hij helpt ze weer op weg als hij de reparatie ter plekke kan uitvoeren, of bergt het voertuig, als dit de enige oplossing is. “Maar ik zorg ervoor dat het voor de bestuurder of de klant in orde is, pas dan ga ik weg.” Toch komt Marco ook wel eens van een koude kermis thuis. Zo hielp hij een dame met een kind in de auto die zonder benzine was komen te staan weer op weg met 10 liter benzine: “Ze reed weg zonder dank je wel te zeggen en sterker nog, zonder aan te bieden te betalen voor de benzine. Dat moet je niet doen, de volgende keer als ik haar zie staan, rijd ik door.” Want Marco houdt van eerlijk zakendoen, met respect voor elkaar, en hij heeft groot gelijk.  

Fietsen bergen 

Bij bergingswerkzaamheden wordt vaak gedacht aan auto’s die total loss zijn, of gestrande vrachtwagens, maar Marco komt ook steeds vaker elektrische fietsen tegen die niet meer verder kunnen. “En als zo’n elektrische fiets kapot is blokkeert alles, dan kun je er niets meer mee, dus die gaat dan mee. Dat is bij ‘gewone’ voertuigen gelukkig anders, een lege accu, een lekke band, die kan ik wel weer op weg helpen.” 

Dikke pech 

Wat veel mensen ook niet weten is dat Marco ook foutgeparkeerde voertuigen ophaalt, en auto’s die door een deurwaarder geconfisqueerd worden. Er komt veel kijken bij zijn werk. En dat vraagt ook een rustige en doortastende houding die Marco heeft, want hij gaat niet in discussie met iemand die het niet eens als de auto weggesleept moet worden. “Opdracht is opdracht, dan hebben ze dikke pech.”  

Lekker meerijden 

Als Marco zelf even geniet van een welverdiende vakantie, gaat hij naast zijn vriendin in de auto zitten, de kinderen op de achterbank en de reis gaat niet verder dan maximaal 1000 kilometer: “Ja, eigenlijk wil ik helemaal niet autorijden op vakantie, maar dit is een mooi compromis. Maar zelf rijden doe ik niet, dat laat ik aan mijn vriendin over.” Op de vraag of hij dan zo’n typische meerijder is, als zij rijdt, antwoordt Marco: “Nee hoor, de bijrijdersstoel bevalt mij prima.” Het is ook niet zo gek dat het stel zo goed aan elkaar gewend is, Lisa werkt op de meldkamer bij Vreugdenhil, dus ze weten precies wat ze aan elkaar hebben.  

Fotobijschrift: Marco, gekleed in zijn verplichte oranje pak, was met zijn bergingswagen op een kinderfeest in Den Hoorn. De kinderen mochten in de vrachtwagen zitten en vragen stellen. Dat zijn de krenten uit de pap.